Znajdująca się na cmentarzu parafialnym w m. Koryta mogiła upamiętniająca śp. Zygmunta Czarneckiego, działacza społecznego, odznaczonego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski Polonia Restituta, zyskała nowe oblicze.

Parafia pw. Świętego Mikołaja i Matki Boskiej Szkaplerznej w Korytach podjęła szereg określonych przepisami prawa działań, umożliwiających rewitalizację płyty nagrobnej. Sporządzono i przesłano do Instytutu Pamięci Narodowej, Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu wniosek o wpis do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski. Po weryfikacji mogiła została uznana za grób weterana i wpisana do ewidencji tworzonej przez IPN. Tym samym parafia uzyskała możliwość ubiegania się o dotację celową. W tym celu opracowano projekt nagrobka jednopłytowego na progach stojących oraz kosztorys i przesłano stosowny wniosek. W marcu br., decyzją Prezesa IPN dotacja celowa w wysokości 13 500 zł. (100 % kosztów kwalifikowanych) została przyznana. Proboszcz Parafii ks. Wojciech Pachciarz podpisał umowę i przystąpiono do wykonania zadania. Na nowym nagrobku została umieszczona tabliczka z napisem,,Grób Weterana Walk O Wolność I Niepodległość Polski".

Proboszcz parafii ksiądz Wojciech Pachciarz dziękuje Panu Burmistrzowi Jackowi Bartczakowi oraz Pani Skarbnik Wioletcie Obsadnej za merytoryczną pomoc i wsparcie przy realizacji przedsięwzięcia.

Zygmunt Czarnecki -  ur. 9 kwietnia 1884 r. w Jeziorach Małych, zm. 27 kwietnia 1939 r. w Bugaju. Urodził się jako syn ziemianina Józefa i Stanisławy z Lipskich. W 1992 r. ukończył Królewskie Gimnazjum w Ostrowie, a w latach 1902-1906 studiował prawo na uniwersytecie w Heidelbergu, Monachium, a następnie we Wrocławiu. Doktorat z prawa uzyskał w 1907 r. na Uniwersytecie Wrocławskim za pracę,,Notstand und Notwehr", a następnie odbył praktyki rolnicze w kraju i za granicą. Zarząd nad przekazanymi mu przez ojca majątkami Bugaj i Koryta objął w 1912 r. Powołany po wybuchu I wojny światowej do pracy w niemieckiej administracji. Otrzymał nominację na starostę turkowskiego (do listopada 1918 r.). Po wybuchu powstania wielkopolskiego zgłosił się do Naczelnej Rady Ludowej i objął w czasie walk starostwo czarnkowskie (1919/1920), a następnie w latach 1920-1922 był starostą Koźmińskim. W latach 1923-1924 kierował referatem samorządowym
w Ministerstwie b. Dzielnicy Pruskiej, a w 1924 r. powrócił do pracy w swoich majątkach. Do 1939 r. działał na terenie Wielkopolski w wielu instytucjach i organizacjach gospodarczych. Od 1925 r. był członkiem, a do 1939 r. wicemarszałkiem poznańskiego sejmiku wojewódzkiego. Współzałożyciel Związku Młodych Ziemian. Zasiadał we władzach Wielkopolskiego Związku Ziemian. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Polonia Restituta - drugim pod względem starszeństwa, polskim państwowym odznaczeniem cywilnym (po orderze Orła Białego), nadawanym za wybitne osiągnięcia na polu oświaty, nauki, kultury, sztuki, gospodarki, obronności kraju, działalności społecznej, służby państwowej oraz rozwijania dobrych stosunków z innymi krajami.